หอยกะพง

หอยกะพง (ชื่อสามัญ)
Musculus senhousia (ชื่อวิทยาศาสตร์)
HORSE MUSSEL (ชื่อสามัญภาษาอังกฤษ)
ลักษณะทั่วไปเป็นหอยสองฝาเปลือกบางและเปราะ รูปร่างคล้ายเมล็ดถั่ว ตรงกลางลำตัวป่องมาก เปลือกมีสีเขียวอ่อนอมม่วงหรือดำเรื่อ ๆ มีหนวดสำหรับใช้ยึดเกาะกันเป็นกลุ่ม
ถิ่นอาศัยพื้นท้องทะเลที่เป็นโคลนและบริเวณหลักเสาที่ทำปีกของรั้วไซมาน โพงพาง ตามชายฝั่งทะเลในอ่าวไทย เช่น ชลบุรี บางปะกง สมุทรปราการ
ที่มา : เว็บไซต์ของกรมประมง

   สมัยเด็กๆ บ้านอยู่ริมคลองน้ำเค็ม ซึ่งมีป่าชายเลน แหล่งอาหารการกินของชาวโลก ที่นี่มีหอยตัวเล็กๆอร่อยมากๆอย่างหนึ่งชื่อว่า "หอยกะพง" นำมาทำอาหารได้หลายชนิด ลวกจิ้มน้ำจิ้มก็อร่อย หรือจะแกะเปลือกออกสดๆ แล้วนำไปแกงก็อร่อย
   แต่หอยกะพงแถบทางใต้จะต่างจากหอยกะพงฝั่งตะวันออก ทางภาคใต้ตัวจะโตคล้ายๆ หอยแมลงภู่ แต่ตะวันออกตัวเล็กๆขาวกว่า
   บ้านไหนที่เลี้ยงเป็ด เมื่อกินเนื้อหอยเสร็จก็ทิ้งเปลือกให้เป็ดกิน ไข่แดงของเป็ดจะแดงนักแล มารู้จักหอยกะพงกันดีกว่า

   วันนี้แม่ห่านเจอหอยกะพงมาขายที่หน้าหมู่บ้าน ไม่รอช้าเลยค่ะ แม้จะตัวเล็กกะจิ๊ดเดียวถามว่าเล็กขนาดไหนก็ประมาณปลายนิ้วก้อยเด็กๆนั่นแหล่ะ  แต่หากว่ารสชาติของมันนั้นไม่ได้เล็กตามขนาดเลย แต่ด้วยความคิดถึงวัยเด็ก ซื้อมาทันทีเลยค่ะ ครึ่ง กก. 20 บาท ถ้าเป็นเมื่อก่อนละก็ไม่ถึง 5 บาท ด้วยซ้ำ  กลับมาก็ไม่ทำอะไรมาก ดึงเส้นข้างๆออกแล้วล้างให้สะอาด ทุบตะไคร้วางก้นหม้อ แล้วใส่หอยลงไป ตามด้วยในโหระพา ตั้งไฟแล้วปิดฝาไว้ประมาณ 4 - 5 นาที เปิดฝาออกมาหอยก็อ้าทุกตัว

   จำได้ว่าวันหยุดก็มักจะชวนเพื่อนๆเดินลัดเลาะไปตามชายคลองมองหาหอยกะพงมาทำอาหารกินกันแบบสนุกๆแต่เดี๋ยวนี้ไม่มีเหลือแล้วเพราะสภาพทางธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลงไป...

ขอขอบคุณที่มาของภาพและบทความ:

http://www.moohin.com
http://rayrai2009.blogspot.com/2009/07/blog-post_2810.html